- mrocznieć
- несов. 1. темнеть, погружаться во мрак;2. перен. мрачнеть+
1. mroczyć się, ciemnieć 2. chmurnieć, zasępiać się
* * *несов.1) темне́ть, погружа́ться во мрак2) перен. мрачне́тьSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
1. mroczyć się, ciemnieć 2. chmurnieć, zasępiać się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
mrocznieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, mroczniećeje, mroczniećniał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się mrocznym; pogrążać się w mroku; ciemnieć, szarzeć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mrocznieć — ndk III, mroczniećeje, mroczniećniał rzad. «stawać się mrocznym, pogrążać się w mroku; ciemnieć» Mroczniejące niebo. Dzień mroczniał … Słownik języka polskiego
ciemnieć — ndk III, ciemniećeję, ciemniećejesz, ciemniećej, ciemniećniał, ciemniećeli 1. «stawać się ciemnym, mrocznym; ściemniać się, mrocznieć» Niebo ciemniało. Ciemniało, nadchodził wieczór. ◊ Komuś ciemnieje w oczach «ktoś nagle chwilowo źle widzi,… … Słownik języka polskiego
mroczyć — ndk VIb, mroczyćczy, mroczyćczył książk. «czynić mrocznym, przysłaniać światło; zaciemniać, ćmić» Mgła mroczy światło latarń. mroczyć się «pogrążać się w mroku, ciemnieć, szarzeć, mrocznieć» Niebo się mroczy … Słownik języka polskiego